Wedle nowych przepisów, to powiat właściwy do ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dziecka wydaje decyzję o skierowaniu go do placówki. Jeżeli na jego terenie nie ma odpowiedniej instytucji lub wolnych miejsc, zwraca się z wnioskiem do innego powiatu o przyjęcie nowego podopiecznego. W przypadku placówki regionalnej i interwencyjnej skierowanie wydaje samorząd województwa, ale niezbędny jest także wniosek właściwego powiatu. W sytuacji dotyczącej dziecka cudzoziemców decyzję wydaje powiat, w którym ono przebywa.

Do skierowania powinna dołączona być odpowiednia dokumentacja:

- odpis aktu urodzenia (w przypadku sieroty również akt zgonu rodziców)

- orzeczenie sądu o umieszczeniu w placówce

- dokumentacja o stanie zdrowia

- dokumenty szkolne

- informacja o prowadzeniu pracy z rodziną podopiecznego i jej rezultatach.

         Zaraz po przyjęciu małoletniego do placówki, powinna być sporządzona przez psychologa lub pedagoga jego diagnoza psychofizyczna. Kolejnym krokiem, jest jej przekazanie do wychowawcy kierującego procesem wychowania podopiecznego, który we współpracy z asystentem rodziny biologicznej opracowuje dla niego plan pomocy. Jego zadaniem jest wyznaczenie celu pracy z dzieckiem. Plan ten ma być modyfkowany w zależności od zmieniającej się sytuacji podopiecznego i jego rodziny, ale nie może być to żadziej niż:

- raz na trzy miesiące, w przypadku przebywania mełoletniego w ośrodku interwencyjnym

- raz na pół roku, w przypadku przebywania małoletniego w domu dziecka lub placówce regionalnej.

Jeden wychowawca ma możliwość kierowania procesem wychowawczym nie więcej niż 5 podopiecznych w domu dziecka oraz regionalnej placówce, w ośrodku interwencyjnym nie więcej niż 10.

           W rozporządzeniu została określona liczba pracowników zajmujących się bezpośrednio podopiecznymi, jaka powinna być zapewniona w placówce. W przypadku zajęć opiekuńczych i wychowawczych pod opieką jednego wychowawcy w regionalnej placówce bądź domu dziecka może przebywać nie więcej niż 14 dzieci. W zajęciach prowadzonych przez psychologa, pedagoga lub osobę prowadzącą terapię może uczestniczyć maksymalnie 6 wychowanków. W ośrodku interwencyjnym preadopcyjnym proporcje powinny wynosić odpowednio troje i jeden podopieczny. Podczas opieki sprawowanej w nocy w placówce opiekuńczo-wychowawczej wystarczy obecność jednej osoby. Początkowo wymóg ten będzie dotyczył  jedynie nowo zakładanych domów dziecka, ktore mogą mieć maksymalnie 14 podopiecznych. W związku z tym, że jeszcze do końca 2020 roku domy dziecka dziłające przed 1 stycznia b. r. mogą liczyć do 30 dzieci, w godzinach nocnych opiekę z podopiecznymi będą sprawować co najmniej dwie osoby, w tym jedna z nich musi być wychowawcą. Osoby te zobowiązane są do przeprowadzenia minimum trzech osobów na jedną noc.

        Miejsce opieki, w którym zostało umieszczone dziecko, musi zapewnić:

- wyżywienie dostosowane do jego potrzeb

- dostęp do opieki medycznej i zaopatrzenie w produkty lecznicze

- dostęp do zajęć wychowawczych, kompesacyjnych, terapeutycznych i rewalidacyjnych

- odpowiednie warunki bytowe:

      - pokoje mieszkalne, nie większe niż pięcioosobowe, o powierzchni zapewniającej możliwość przechowywania rzeczy osobistych

      -  łazienki z wyznaczonym miejsce do praniai suszenia rzeczy

      - miejsce do nauki

      - miejsce do przygotowywania posiłków

      - wspólną przestrzeń przeznaczoną do spotkań i wypoczynku.

Wychowanek posiada także prawo do kieszonkowego, w wysokości od 10 zł do 80 zł miesięcznie. Pownien mieć on zapewnioną pomoc w nauce, opłacenie pobytu w bursie, internacie lub pokrycie kosztów dojazdu.

Źródło: Gazeta Prawna