Wieczorem nastąpiła lekka poprawa choć radość miała być bardzo ostrożna, to jednak była...mam czas na rozmyślanie, okno naszej sali jest na wprost odziału w którym odeszła moja siostra... budynek przypomina o tych 3 trudnych dniach. Przychodzą mi na myśl 2 oddziały- położniczy gdzie wchodząc na oddział już się cieszymy i oczekujemy na cud narodzin a nawet jeśli jest słyszany krzyk dziecka kojarzy nam się z radością I życiem, on daje nam nadzieję i napawa pozytywnymi myślami ten drugi o którym myślę to oddział opieki paliatywnej gdzie wchodząc bijemy się z myślami czy będziemy mogli jeszcze towarzyszyć osobie którą kochamy... Na tym oddziale spotykamy się z odczuwalną bliskości 2 światów tego naszego teraźniejszego i tego nam za życia nieznanego a śmierć jest tam jednym z etapów życia... Na tym oddziale spotkałam pielęgniarki bardzo różne, jedne cudowne z empatią i zrozumieniem, że pacjent a osoba bliska dla kogoś innego chcialaby i potrzebowała kogoś bliskiego do towarzyszenia w odchodzeniu, że "wówczas czuje się spokojniejsza i może zasnąć", te fantastyczne kobiety pozwalały towarzyszyć i być, pozwalały na bliskość w tym mega trudnym czasie dla wszystkich, natomiast była też taka która atakowała słownie i pokazywała swoją wyższość oraz jak jest ważna i może wyprosić czy dowalić np.mężowi, który chciał być przy żonie. Może to radzenie sobie ze swoimi emocjami, bo pracując na tym oddziale nie jest łatwo, to bardzo trudny emocjonalnie oddział gdzie naprawdę powietrze staje się ciężkie i czuć unoszącą się woń świerci ale to nie daje prawa do takiego zachowania a tym bardziej, że mówi się tyle "o godnym odchodzeniu", o pacjentach w stanie terminalnym... Ci ludzie tam na oddziale prawie nie chodzą po korytarzach, są oni przeważnie leżący i proszący o pomoc, o leki przeciwbólowe. Co ciekawe zabrano tam tym ludziom wszystko, okradziony z godności dano im TV ale telewizor na 2 zł to kpina, jak mają wstać i zasilić sobie monetami urządzenie do uruchomienia tv? Gdzie mają rozmienić pieniadze jak Ci ludzie potrzebują pomocy, czesto nie są w stanie usiąść, tam leżą też takie osoby których rodziny odwiedzają je rzadko. No nie ma we mnie zgody na takie rozwiązania! Te osoby powinny mieć bezpłatny dostęp do TV, bo to często jedyna "rozrywka" w ciągu dnia jakiej doświadczają. Moje wyobrażenie o oddziale opieki paliatywnej legło w gruzach. Wiem, że jest czas na higienę pacjentów ale czy wówczas osoba bliska nie może zwyczajnie poczekać w świetlicy? Czy naprawdę TV musi tam być płatny ? W jakiej rzeczywistości my żyjemy? Niby TV mają ale i tak większość tych osób nie może z tego korzystać, przecież każdy z nas może kiedyś znaleźć się na takim oddziale.... ❤️ Z pozdrowieniami mama B