Na początku chciałam się odnieść do przeczytanego wpisu..bardzo mnie wzruszył gdyż gdyż me odczucia są podobne:lęk,zażalenie,rozdarcie,rozczarowanie.Są to uczucia które nas towarzyszą gdy jedno z naszych podopiecznych odchodzi.Rzeczą oczywistą jest,tak jak napisano w tamtym wpisie:taka nasza rola:DZIECI PRZYCHODZĄ I ODCHODZĄ..że ich pobyt jest tymczasowy..i ok my to wiemy.Na szkoleniach powtarzaja nam w koło: BY SIĘ ZA BARDZO NIE PRZYWIĄZYWAĆ..Ale czy mogła bym pełnić taką rolę?raczej nie..JESTEŚMY ICH RODZICAMI ZASTĘPCZYMI"MAMĄ..TATĄ..CIOCIĄ..WUJKIEM"różnie sie odnoszą-w zależności od ich potrzeb-TO NASZE DZIECI..Nie obdarzajac go uczuciem nie moglibyśmy stworzyć im DOMU-w tu powinny odczuć spokój,radość życia,BEZPIECZEŃSTWO.Te dzieciaczki też w pewnym etapie obdarzaja nas uczuciem..ciepłem..bo tak naprawdę to my jesteśmy pierwszymi osobami przy których wspólnie borykają sie z TRAUMĄ,SMUTKIEM,ŻALEM,LĘKIEM..To my ich wspieramy w tym wszystkim,budujemy ich wartość..czasem toczymy długą drogę zdrowotną.I w momencie gdy dowiadujemy się,dziecko wraca do rodziny gdzie przeszło drastyczne przeżycia..gdzie nie zaznało miłości tylko ból..żyło z dnia na dzień..ROZRYWA NAS OD ŚRODKA..ŻAL..BÓL..Bo jesteśmy świadomi tego co będzie..Rzeczą wiadomą jest że zdarzają sie rodziny które wracają na prostą-rozumieja popełnione błędy..czynią wszystkie poczynania by naprawić zło..by na nowo tworzyć Rodzinę..dać swemu dziecku to czego do tej pory nie dali..a czego ono najbardziej pragnie UCZUĆ..MIŁOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO(wtedy ze spokojem rozstajemy sie tym dzieciatkiem..choc wiadomo nigdy nie wiemy co będzie dalej..ale żyjemy nadzieją)..ale przykro stwierdzić takich rodziców jest mało..W większości są to chwilowe ..ja to mówię pod OKO SĄDU..pozytywne zmiany..dziecko odchodzi a za krotki okres..ZNÓW TO SAMO..JAK TO SIĘ MÓWI POWTÓRKA Z ROZRYWKI..bo wiadomą rzeczą jest że ..i myślę że wiele rodzin zastepczych się ze mna zgodzi..NIE CHODZI TYM RODZICOM O DZIECKO!!TU SIĘ LICZY 500+ ..czy tak by walczyli o nie gdyby tych pieniążków nie było?..WATPIE ..A TU PRZECIEŻ CHODZI O DZIECKO..to one znów przejdzie traumę..A NAWET I PODWÓJNĄ..BO NA NOWO POCZUJĄ ROZDARCIE..STRACH..POCZUJĄ SIE OSZUKANE..PRZYKRE TO ALE MY NIE MAMY WPŁYWU..czesto mamy żal do prawa..że czasem nas nikt nie słucha..ja rozumiem że rodzina biologiczna jest ważna..ale to my ją poznajemy..WIDZIMY JAK FUNKCJONUJA..JAK WYGLĄDA RELACJA..ICH NORMALNOŚĆ-BO PRZECIEŻ DZIECI MAJĄ WIDZENIA..WIEMY CO DZIECI ODCZUWAJA..widzimy ich emocje po takich spotkaniach..Dlatego stąd nasze przekonanie że chyba dla dobra takiego dzieciatka była by adopcja..wieksza możliwa na to czego pragna..MIŁOŚCI..oj można by było wiele pisać na temat....A CO U NAS?CHYBA JAK U WIĘKSZOŚCI..wakacje które tak szybko mijają..Mała przeszczęśliwa gdyż po wielu trudach nauczyła sie jeździć na rowerku na dwóch kółkach..obecnie w ciągu dnia mamy spacerki na przemian-rowerek,hulajnoga,rolki (oczywiście są zaliczone pierwsze zdarte kolana ha ha)..Damian gra w swoją piłkę nożną..jezdzi coraz dłuższe trasy rowerowe..w wolnych chwilach rozmawiamy o nowym etapie jego życia NOWA SZKOŁA-bardzo się boi..boi sie nowych znajomości..dojazdow..Ale jestem dobrej myśli..bedziemy go wspierać..wspomagać..A moja Duża Paula szkicuje..pieknie to robi..jestem z nich bardzo dumna..A głównym tematem i emocjami na dzień dzisiejszy u dzieci są kolonie..mała pierwszy raz jedzie..Jest tyle pytań..wesołych historyjek..Tylko czy te kolonie dojda do skutku w obecnej sytuacji..tez dają do myślenia..ale wiadomo nie dajmy się zwariować..a w domku..ROBIMY DROBNE REMONCIKI..BO WIADOMO JAK TO W DOMU-CIĄGLE JEST COŚ DO ROBOTY..POZDRAWIAM WSZYSTKICH ..I MIŁEGO WYPOCZYNKU ŻYCZĘ..